Αθήνα: Μια Kλασική Ομορφιά Ξανανιώνει
Η Αθήνα είναι η απαρχή των πάντων για όσους προέρχονται από τη Δύση. Είναι το μέρος εκείνο, στο οποίο μια ομάδα ανδρών συγκεντρώθηκε και αποφάσισε, για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, ότι οι μεγάλες επιλογές θα διευθετούνταν με την ψήφο των πολιτών. Έτσι γεννήθηκε η δημοκρατία.
Μια επίσκεψη βοηθά κάποιον να καταλάβει πώς κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί σε μια μικρή πόλη-κράτος. Η Αθήνα είναι ένας τόπος που βάζει φωτιά στη φαντασία, καθώς αυτός που περπατά ανάμεσα στα αρχαία μνημεία της μπορεί να δει με το νου του πώς ήταν η ζωή εδώ τη Χρυσή Εποχή. Η τοπογραφία στο κέντρο της πόλης είναι η ίδια. Ίδιο είναι και το εξαιρετικό κλίμα. Έπειτα, υπάρχουν τα ερείπια. Ένας επισκέπτης από άλλο πλανήτη, βλέποντας την περιοχή γύρω από την Ακρόπολη σε ακτίνα ενός χιλιομέτρου, θα έβγαζε αμέσως το συμπέρασμα, ότι μια υψηλή τάξη του ανθρώπινου γένους είχε πράγματι ζήσει εδώ πολύ καιρό πριν.
Τα προηγούμενα χρόνια οι τουρίστες που έρχονταν αεροπορικώς στην Αθήνα, θα την χρησιμοποιούσαν ως ενδιάμεση «στάση» του μακρύτερης διάρκειας ταξιδιού τους σε νησιά όπως η Μύκονος ή η Σαντορίνη. Ίσως ν’αφιέρωναν σ’αυτήν μόνο μια μέρα για να δουν βιαστικά μερικά αξιοθέατα όσο περίμεναν το πλοίο τους. Με αυτόν τον τρόπο σκέφτονταν να αποφύγουν αυτό που είχε γίνει η Αθήνα αφού ο πληθυσμός της είχε εκραγεί σχεδόν δέκα φορές μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο: την πολυκοσμία, το θόρυβο, το τσιμέντο και τη μόλυνση του περιβάλλοντος.
Αλλά, όχι πια. Η Αθήνα έχει γίνει προορισμός και βάση για ημερήσιες εκδρομές με το λεωφορείο σε μέρη, όπως η Κόρινθος, οι Δελφοί, οι Μυκήνες και η Επίδαυρος.
Ξενοδοχεία στην Αθήνα
Το ξενοδοχείο βρίσκεται στην ιστορική περιοχή της Αθήνας, ακριβώς απέναντι απ’ τον Ναό του Ολυμπίου Διός και την Αψίδα του Αδριανού
Hera Boutique Hotel βρίσκετε στην σκιά του βράχου της Ακρόπολης δίπλα στους ενοποιημένους αρχαιολογικούς χώρους και στο νέο μουσείο της Ακρόπολης
Στην καρδιά της Αθήνας, στην περιοχή Ψυρρή, ένα βιομηχανικό κτίριο μετατρέπεται σε αστικό καλλιτεχνικό ξενοδοχείο, το The Artist Athens
Πρόσφατες αναβαθμίσεις στις υποδομές της πόλης, πολλές από τις οποίες έγιναν ενόψει της προετοιμασίας της για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, έχουν κάνει το κέντρο της πόλης έναν πολύ πιο καθαρό, πολύ πιο προσιτό, και πολύ πιο φιλικό τόπο για τους πεζούς. Έχουν προστεθεί αρκετές νέες γραμμές του μετρό, προσφέροντας, μεταξύ άλλων, γρήγορη και εύκολη πρόσβαση από και προς το αεροδρόμιο. Έπειτα, υπάρχει ο Μεγάλος Περίπατος μήκους τριών χιλιομέτρων, ο πεζόδρομος που συνδέει την Ακρόπολη με το κατακαίνουργιο Μουσείο της Ακρόπολης, το Ωδείο του Ηρώδου του Αττικού, το Θέατρο του Διονύσου Ελευθερέως, τον Άρειο Πάγο, την Αρχαία Αγορά, την Πνύκα, και το Κοιμητήριο του Κεραμεικού. Ο Περίπατος είναι στρωμένος με κυβόλιθους από γνεύσιο και πλάκες από μάρμαρο, υλικά που προέρχονται από τα νησιά της Νάξου και της Τήνου, και είναι εκπληκτικά ελεύθερος από τούς ενοχλητικούς ήχους αυτής της πυκνοκατοικημένης πόλης των τριών εκατομμυρίων κατοίκων. Όλα αυτά δίνουν τη δυνατότητα στον επισκέπτη να γυρίσει πίσω στο χρόνο.
Ας ξεκινήσουμε με την Ακρόπολη, το κεντρικό σημείο της Αθήνας για τα περίπου 6,000 χρόνια της. Υπάρχουν τρεις κυρίες κατασκευές στην Ακρόπολη. Αν θεωρήσουμε ότι o περίπου ωοειδής βράχος είναι ένα ρολόι, και κοιτάξουμε ανατολικά προς την είσοδο του βράχου, οι τρεις κατασκευές θα ήταν τα Προπύλαια κατευθείαν μπροστά στις έξι η ώρα, ο Παρθενώνας στις τρεις, και το Ερέχθειο στις εννέα.
Ο Παρθενώνας, θρονιασμένος στην κορυφή της Ακρόπολης -ένας βράχος που από μόνος του ήδη προκαλεί δέος- καταλαμβάνει εξαπίνης τον επισκέπτη που έρχεται για πρώτη φορά. Είναι ένα από τα πιο σημαντικά κτίσματα στην ανθρώπινη ιστορία. Ο Παρθενώνας εντυπωσιάζει πρώτα με το μέγεθός του, οι δε αναλογίες του είναι εξαιρετικά ευχάριστες στο μάτι.
Τεχνουργήματα έχουν συλλεχθεί στο αστραφτερό, νέο, υπερσύγχρονο Μουσείο της Ακρόπολης, το οποίο βρίσκεται σε μικρή απόσταση νότια από την Ακρόπολη.
Ο Μάιος και ο Σεπτέμβριος είναι ιδιαίτερα καλοί μήνες για να δει κάποιος την Αθήνα. Ο Αύγουστος είναι επίσης καλός γιατί τότε σχεδόν η μισή πόλη έχει φύγει για τις θερινές της διακοπές. Η απουσία της ρύπανσης από τα αυτοκίνητά τους κάνει θαύματα στην αθηναϊκή ατμόσφαιρα, και καταλαβαίνει κανείς τι υπέροχος τόπος ήταν αυτή η πόλη στην αρχαιότητα, όταν άτομα σαν το Σωκράτη, τον Περικλή και τον Ευριπίδη περιδιάβαιναν τους δρόμους της. Ο αέρας είναι ελαφρύς, και το απόγευμα, η «Αύρα», το απαλό αεράκι της θάλασσας ανεβαίνει από το λιμάνι του Πειραιά, δροσίζοντας τους επισκέπτες που κάθονται σε μία από τις πολλές καφετέριες που είναι απλωμένες στα πεζοδρόμια της Πλάκας, της ιστορικής συνοικίας που κουλουριάζεται γύρω από τη βάση της Ακρόπολης.
Από το ύψος της Ακρόπολης, μπορεί κανείς να δει πολλά από τα άλλα αξιοθέατα στο κέντρο της Αθήνας. Αν στέκεσαι στο νότιο στηθαίο της, το πρώτο πράγμα που χτυπά το μάτι σου είναι το τεράστιο, φουτουριστικό γυαλί και μπετόν του Μουσείου της Ακρόπολης, διακόσια εβδομήντα πέντε μέτρα προς τα νοτιοανατολικά. Το μουσείο διαθέτει δεκατέσσερις χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα πατώματος, στεγάζοντας πάνω από τέσσερις χιλιάδες αντικείμενα, καθώς και ένα αξιοσημείωτο, ευρύχωρο προαύλιο με πλακόστρωτο από χοντρό γυαλί, το οποίο προσφέρει, δέκα μέτρα κάτω από την επιφάνειά του, μια καθαρή θέα των αρχαίων ερειπίων που αποκαλύφθηκαν κατά την κατασκευή του μουσείου. Μια εντυπωσιακή θέα προς την Ακρόπολη προσφέρεται μέσα από τα τεράστια τζάμια της καφετέριας και του εστιατορίου του μουσείου.
Στη μισή απόσταση μεταξύ του Μουσείου και της ίδιας της Ακροπόλης είναι τα ερείπια του θεάτρου του Διονύσου. Εδώ γεννήθηκε το θέατρο το 543 π.Χ. κι εδώ παίχθηκαν για πρώτη φορά τα έργα του Σοφοκλή, του Αριστοφάνη και του Ευριπίδη. Eίχε καθίσματα για δεκαεφτά χιλιάδες άτομα.
Προχωρώντας όπως το ρολόι, περίπου εκατό μέτρα νοτιοδυτικά από την Ακρόπολη και τριακόσια μέτρα δυτικά από το Θέατρο του Διονύσου είναι το ανακαινισμένο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, που χτίστηκε από τους Ρωμαίους το 161 μ.Χ. Το Ηρώδειο, όπως είναι επίσης γνωστό, ανακαινίστηκε πλήρως το 1950, με μαρμάρινα καθίσματα για πέντε χιλιάδες άτομα, και φιλοξενεί σύγχρονες συναυλίες, θεατρικές και άλλες παραστάσεις κατά τη διάρκεια του ετήσιου Φεστιβάλ Αθηνών από τις αρχές Ιουνίου μέχρι τις αρχές Αυγούστου.
Πιο πέρα, προς τα νοτιοδυτικά, υψώνεται ο λόφος του Φιλοπάππου, ή λόφος των Μουσών, η παραδοσιακή θέση του σπηλαίου όπου φυλακίστηκε ο Σωκράτης πριν από την εκτέλεσή του το 399 π.Χ. και η Πνύκα, ο χώρος της αρχαίας αθηναϊκής συνέλευσης, της Εκκλησίας, όπου αποφασίζονταν σημαντικά θέματα του κράτους με δημοκρατική ψηφοφορία . Το Μνημείο του Φιλοπάππου ύψους δύο ορόφων είναι ένα μαυσωλείο/μνημείο που κτίστηκε το 116 μ.Χ. προς τιμήν της μνήμης κάποιου Γάιου Ιούλιου Αντιόχου Φιλοπάππου, γιου του Επιφάνους, Αθηναίου πολίτη και πρίγκιπα ενός βασιλείου της Μικράς Ασίας.
Συνεχίζοντας την πορεία προς τα δεξιά από την άποψη της Ακρόπολης, εκατόν εξήντα μέτρα δυτικά και λίγο βορειότερα είναι η φαλακρή προεξοχή του Άρειου Πάγου, τριάντα μέτρα χαμηλότερα από την Ακρόπολη, όπου ο Απόστολος Παύλος μίλησε σε μια συνέλευση Αθηναίων σοφών κατά το καλοκαίρι του 51 μ.Χ. Από τη στιγμή που ο Απόστολος αναφέρθηκε στην ανάσταση των νεκρών, οι εκλεπτυσμένοι πρεσβύτεροι της πόλης γέλασαν μαζί του. Αλλά ορισμένοι πίστεψαν, συμπεριλαμβανομένου του Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, ο οποίος, σύμφωνα με την παράδοση, ίδρυσε μια εκκλησία κάτω από την βόρεια πρόσοψη της προεξοχής. Τα θεμέλιά της είναι ακόμα εκεί.
Λίγο πιο βόρεια και δυτικά του Αρείου Πάγου εκτείνεται η Αρχαία Αγορά, με την ανακατασκευασμένη Στοά του Αττάλου, η οποία στεγάζει το Μουσείο της Αγοράς, καθώς και το Θησείο, τον καλύτερα διατηρημένο αρχαίο ναό της Ελλάδας. Η Αγορά ήταν μια κυψέλη δραστηριότητας κατά τη Χρυσή Εποχή, η παλλόμενη καρδιά της αρχαίας Αθήνας.
Πιο πέρα, ακόμα στα βορειοδυτικά, περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά, είναι ο χώρος του Κοιμητηρίου του Κεραμεικού, το οποίο είχε αποκαλυφθεί κατά τη διάρκεια οδικών έργων το 1860. «Γλυπτές επιτύμβιες στήλες δείχνουν συγκινητικές οικογενειακές σκηνές -μια γυναίκα να θαυμάζει την κοσμηματοθήκη της, ένα σκύλο να θρηνεί το αφεντικό του. Αλλά είναι τόσο μια γιορτή της ζωής, όσο και του θανάτου: υπάρχουν βατράχια και χελώνες, πολλά είδη πουλιών, καθώς και δεκάδες ποικιλίες φυτών», λέει η συγγραφέας ταξιδίων Νταϊάνα Φαρ Λούις.
Λίγο πιο πέρα από το κοιμητήριο, από την άλλη μεριά της οδού Πειραιώς, είναι το Γκάζι. Τα έργα φυσικού αερίου, από το οποίο πήρε το όνομα η περιοχή αυτή, αποτελούν παρελθόν και τα παλιά κτίρια έχουν μετατραπεί σε μια πολυσύχναστη περιοχή μ’ένα κέντρο εναλλακτικής τέχνης, με νυχτερινά κέντρα διασκέδασης και μπαράκια.
Βόρεια της Ακρόπολης απλώνεται επί πολλά χιλιόμετρα, το τσιμέντο, τα πολυώροφα κτίρια της βόρειας περιοχής της ευρύτερης Αθήνας με τα προάστια της. Τα περισσότερα κτίρια βάσει νόμου δεν έχουν πάνω από έξι πατώματα, ώστε το φως του ήλιου να φέγγει τουλάχιστον για ένα μέρος της ημέρας τους δρόμους που τα χωρίζουν.
Πιο κοντά στην Ακρόπολη, προς τα δεξιά, ανατολικά της Αρχαίας Αγοράς, είναι η Ρωμαϊκή Αγορά, με το περίφημο Πύργο των Ανέμων, ένα οκταγωνικό μαρμάρινο κτίσμα που λειτουργούσε ως Ρολόι. Είχε ηλιακά ρολόγια, ακριβώς κάτω από τις ζωοφόρους των οκτώ θεοτήτων του ανέμου κοντά στην κορυφή του πύργου, ένα ρολόι νερού, και έναν ανεμοδείκτη. Χτίστηκε στο διάστημα μεταξύ 50 και 200 π.Χ., και λαμβάνοντας υπόψη τα οκτώ μέτρα του ύψους του και την περίοπτη θέση του, ήταν πιθανώς ο πρώτος πύργος ρολόι του κόσμου.
Δύο χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Ακρόπολης στέκει ο Λυκαβηττός. Με ύψος τριακοσίων μέτρων, είναι το ψηλότερο σημείο της Αθήνας. Έχει σχήμα κώνου που πάνω του κάθεται ένα δασάκι με καπελλάκι την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Αυτό είναι το καλύτερο σημείο για να δει κανείς ένα ηλιοβασίλεμα στην Αθήνα, όπως φαίνεται αφ’ υψηλού ακόμα και η Ακρόπολη. Εικοσιτέσσερα χιλιόμετρα πίσω από τον Λυκαβηττό, στην ίδια βορειοανατολική κατεύθυνση από την Ακρόπολη, είναι η λευκή χαρακιά στην πλευρά της Πεντέλης, ο τόπος εξόρυξης του μαρμάρου για όλα τα μνημεία και κτίρια, συμπεριλαμβανομένου και του Παρθενώνα.
Αγκαλιάζοντας την βορειοανατολική βάση της Ακρόπολης και γαντζωμένα πάνω της βλέπουμε τα κάτασπρα σπίτια σε σχήμα κύβου των Αναφιώτικων. Μια ομάδα από σαράντα πέντε σπίτια με κυκλαδική αρχιτεκτονική που εκπέμπουν μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα νησιού. Χτίστηκαν από τους άνδρες που ήρθαν στην Αθήνα από τις Κυκλάδες για να βοηθηθεί η ανοικοδόμηση της πόλης μετά την ανάκτηση της ανεξαρτησίας της από τους Τούρκους στα 1820. Τα Αναφιώτικα είναι μια όαση γαλήνης και ηρεμίας στην Αθήνα.
Λίγο πιο κάτω, η Πλάκα τυλίγεται γύρω από τη βάση της Ακρόπολης προς τα βόρεια, βορειοανατολικά και ανατολικά. Είναι μια ήσυχη περιοχή γεμάτη με τουριστικά καταστήματα, πινακοθήκες κι εστιατόρια. Είναι γεμάτη απο τουρίστες που ψάχνουν για αναμνηστικά. Το Μοναστηράκι, το «Μικρό Μοναστήρι», χωρίζει την Πλάκα από την γραφική του υπαίθρια αγορά, όπου πουλιούνται σε λογικές τιμές αντίκες, παλιά βιβλία, διακοσμητικά όλων των ειδών, έντυπα, εργαλεία και ανταλλακτικά για σχεδόν κάθε τύπου δίτροχο.
Μέσα στο σταθμό «Μοναστηράκι» του μετρό, πρόσφατες ανασκαφές για μια νέα γραμμή του αποκάλυψαν τον Ηριδανό ποταμό, ένα μικρό ρεύμα που ρέει από τις πλαγιές του Λυκαβηττού από την αρχαιότητα. Ένα μικρό υπόγειο μουσείο δείχνει το ποτάμι, το οποίο, κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους, ήταν καλυμμένο με τούβλινο θόλο, καθώς και τα θεμέλια των σπιτιών και των καταστημάτων δίπλα του.
Αυτά είναι μόνο ένα μέρος από τους πόλους έλξης της Αθήνας. Υπάρχουν τόσα πολλά περισσότερα, όπως το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το οποίο στεγάζει τη μεγαλύτερη συλλογή κλασικών ελληνικών αρχαιοτήτων στον κόσμο, η πλατεία Συντάγματος και η Βουλή, όπου μπορεί κανείς να παρακολουθήσει τους Ευζώνους που φρουρούν το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, οι κολοσσιαίες στήλες του Ναού του Ολυμπίου Δίος, ο Εθνικός Κήπος και το Βυζαντινό Μουσείο, για να αναφέρουμε μόνο μερικά.
Και όσον αφορά την Αθήνα ως τόπος στάθμευσης πριν τα νησιά, μπορεί η Αθήνα να γίνει η βάση για σύντομα ταξίδια σ’αυτά. Έτσι κι αλλιώς το πιο κοντινό νησί, η Αίγινα, απέχει μόνο μια ώρα με το πλοίο και μπορεί να συγκριθεί σε γοητεία και ανέσεις με οποιοδήποτε νησί.
Η Αθήνα είναι ένα αξέχαστο μέρος για κάθε επισκέπτη, και ακόμα περισσότερο τώρα, με όλες τις πρόσφατες βελτιώσεις.
